Transkriptie van de podcast #197 gepubliceerd via Springcast, iTunes en Spotify vanaf 30 augustus 2024

Annette
Hai, wat leuk dat je luistert vandaag. Een speciale dag, want ja, laat ik maar even met de billen bloot gaan en met de deur in huis vallen om die uitdrukking maar eens te gebruiken. Ik heb een ontzettend grote angst voor de tandarts. En een tijdje geleden is een kroon gebroken en ik zit in het herstel naar een nieuwe kroon en elke afspraak met de tandarts of met de chirurg om de wortelkanaal schoon te maken is een crime en daar slaap ik vandaag slecht van en mijn humeur daalt gigantisch. En vandaag had ik een afspraak met de tandarts. En toen ik daar kwam en mijn gegevens invoerde in het apparaatje wat er was, popte ineens op van uw afspraak is niet bekend bij de tandarts, neem even contact op met de balie. En wat bleek, ik had een mailtje gemist van vorige week en de tandarts kan niet en er moeten er nieuwe afspraken gemaakt worden. Ja, enerzijds een zucht van verlichting en anderzijds besef ik dat het moment toch weer gaat komen en ik me wederom moet gaan opladen en op pompen om naar die tandarts te gaan. En ik heb al goede tips in de pocket om een podcast op te zetten. en daarin lekker te gaan luisteren. En ik heb de meest fantastische tantarts hier in de Vlierboomstraat, maar zij ligt er even uit. Dus ik zal straks in september met een andere tandarts moeten gaan doen, maar ook dan gaan we weer oppompen.

Maar in ieder geval vandaag de gelegenheid om wat eerder dan wat ik gepland was deze podcast op te nemen. En die gaat over uit de drama driehoek en wat de drama driehoek te maken heeft met als je in de driehoek zit van ontrouw. Je bent bedrogen of je hebt bedrogen of je bent de derde en je hebt daar ook last van dat er zomaar ineens een beslissing genomen kan worden. Waar jij dan in stilte in een surrealistische wereld mee om hebt te gaan. En dat ik deze podcast opneem. Vandaag dus geen gasten, maar er komen wel waanzinnig mooie gasten aan. Ik ben super trots dat die allemaal in mijn programma willen. En dat is Willem Glaudemans, Emanuele de Janova, Marion van Diemen, Robert Bridgman.

Dus ja, dat zijn gewoon mooie mensen die veel te vertellen hebben. Dus ik zou zeggen, via Springcast of Spotify, zorg dat je me volgt als je in deze situatie zit. Want er gaan, los van de heel mooie podcast die ik al gemaakt heb, met dank aan mijn gasten, gaan er nog heel mooie podcasts komen. Maar vandaag, you’re only Annette Burgers, met mij moet je het even doen. En de vraag die mij gesteld werd, kan je het iets uitgebreider uitleggen van het weggeven van de kracht als je helemaal verslagen bent, als je partner vreemd gegaan is. Dit kwam in je laatste podcast, er sprake in het gesprek van Samira van Roy. Dus degene die bedrogen is, die is, dat staat buiten kijf, Ja, een slachtoffer is een vervelend woord, maar je kan er vaak zelf helemaal niks aan doen, wordt geconfronteerd met een hoop verdriet, een hoop angst, onzekerheid, omdat je partner iets doet. Samira gaf aan dat als je te lang blijft zitten in die dynamiek die dan ontstaat, dat je dan eigenlijk je eigen kracht en je eigen helingsproces weggeeft. Ik weet niet of zij het zo noemde, maar in ieder geval dat je in die dramadriehoek blijft zitten. Je bent vol beschuldigingen en slachtofferschap. Als je daar te lang in blijft zitten, dan komt dat niet het herstel ten goede. Ik begin om een casus te nemen van Ben en Miranda.

Een fictieve casus, maar wel een casus waarvan ik kan zeggen dat er vele casussen op die manier hier op de bank en op de stoelen tegenover en naast elkaar hebben gezeten. Ben had een affaire met Sophie. Iets wat zijn vrouw Miranda totaal niet in de gaten had, door haar drukke werkzaamheden en doordat ze ook helemaal niks aan Ben merkte. En het heeft Miranda volledig verschuurd. En hoewel Ben beweert dat de affaire is beëindigd, kan Miranda de gedachte niet loslaten dat er nog steeds iets speelt tussen Ben en Sophie. En soms is ze er wel van overtuigd dat dat gestopt is, maar ze heeft daar geen bewijs van. Ze heeft ook niet letterlijk terlaats gestaan dat hij de relatie beëindigde. En te pas en te onpas blijft ze vragen op hem afvuren. verdenkingen, beschuldigingen. En elke keer als Ben iets later thuis komt of een telefoontje krijgt, voelt Miranda de trigger en gaat ze de confrontatie aan. En dit gedrag zorgt ervoor dat ze vast zit in een patroon waarin ze zichzelf steeds meer in de slachtofferrol plaatst. Laten we dit patroon verder verkennen aan de hand van de drama driehoek.

En dan voordat ik helemaal daarop inga, is het van belang te weten dat de drama driehoek komt uit een gedeelte van de trans-actionele analyse. Daar ben ik groot fan van. De trans-actionele analyse is een psychologisch communicatiemodel. Het gaat uit van drie ego-toestanden vanuit waar we allemaal communiceren. Geen enkele uitzondering, niemand niet. Je partner niet, jij niet, ik niet. En die drie communicatie-postbussen, zo kan ik het ook even stellen, zijn de ouder-ego, de volwassen-ego en het kind-ego. Daar kan je uren over praten. Dat doe ik niet, want ik ga zo meteen gelijk door naar de drama driehoek. Maar het is super interessant. Ik zal daar later een keer op terugkomen. En wat wel van belang is, dat als je vanuit welke ego-toestand ook communiceert, je hebt eigenlijk altijd, neem ik aan, een goede intentie. Als je geen goede intentie hebt, dan zit je eigenlijk in de oorlogsstrijd. En als je in de oorlogsstrijd zit met elkaar, dan betekent dat dat je een opmerking maakt, die je bewust maakt waarvan je weet, oh hier kwets ik mijn partner mee. Dat is oorlogsstrijd en weet dat als je in die oorlogsstrijd zit, dat het ten koste van de liefde gaat. Dat als in het geval van Ben en Miranda, als Miranda dag in dag uit tegen Ben tekeer gaat in de oorlogsstrijd, dan knapt Ben op een gegeven moment, dan kan ik niet meer aan, want ja, de pijn en de boete die je te doen hebt als je als je vreemd gegaan bent, moet ook wel passend zijn.

En als het buitenproportioneel is, dan is er meer aan de hand om ook aan te kijken, te adresseren en mee aan de slag te gaan. De drama driehoek is dus een onderdeel van de trans-actionele analyse. En als je buiten proportioneel reageert, dan is dat ook iets wat vanuit je kindpijn komt. Even als je afgeleid wordt door af en toe spelende kinderen. Naast mij is een basisschool en de ramen staan open, de muzzelfielen vallen dood van het dak. Maar vaak hoor je het niet binnen de podcast, maar als je het even hoort dan weet je, ik woon naast een school. De drama Driehoek is ontwikkeld door meneer Karpman. Dat model legt heel goed uit dat er in elke communicatie de interactie tussen mensen in conflict of stress situaties, dat die er zijn en die worden beschreven. En als je in de drama driehoek terechtkomt in een gesprek, dan zijn er dus drie rollen. En die drie rollen kan je in drie zinnen achter elkaar ze zeggen. Je kan je partner van alles verwijten, dan zit je in de rol van de aanklager. Je kan zeggen, ja, ik kan er helemaal niks aan doen. Jij bent vrijgegaan, jij bent een weg, een bospad ingegaan en je hebt mij in de kou laten staan. Dan zit je een slachtoffer, want je kan er helemaal niks aan doen. En je kan ook op een gegeven moment een situatie redden. Zit je in de rol van de redder? Als je in die drama driehoek zit, dan kan je dat merken omdat het energie slurpt. Er is geen oplossing. Er is geen weg uit. Het gaat heen en weer. Je bent met elkaar in conflict en er lijkt er ook geen oplossing te zijn voor wij te gaan heen en weer, want je kan ook allebei in de aanklagerspositie zitten. Je kan allebei in de slachtofferspositie zitten. Het wisselt elkaar af en er komt maar geen oplossing. De aanklager, deze rol wordt gekenmerkt door de beschuldigingen en de verwijten. Wat Miranda doet naar Ben van, ja, je bent weer te laat thuis en je luistert nooit naar mij en ik heb nog steeds geen antwoord. Er zijn ook typische woorden die in die aanklagerspositie zitten. Nooit en altijd. En je moet…

Het zijn vaak van die berichten die uitgezonden worden met zo’n vingervoorwijzing. Dus in mijn voorbeeld dan pakt Miranda die rol heel erg vaak door Ben steeds weer te confronteren met haar verdenkingen. en hem steeds zwart te maken en vooral te zeggen, je geeft me dit nooit en dit doe je altijd, waardoor het nog eens heel erg uitvergroot wordt en Ben echt het gevoel heeft, ja ik zit op het bankje bij de rechtbank en ik word continu aangeklaagd en er is geen rust, er is geen pauze. Het slachtoffer, dat is de rol waarin Miranda zich vaak positioneert, is de rol waarin iemand zich hulpeloos en machteloos voelt en vaak met de overtuiging dat je totaal geen controle meer hebt over de situatie. Je voelt, je ervaart dat je geen cirkel van invloed hebt, dat je zit te wachten dat een ander iets gaat doen of niet gaat doen en je staat met je rug tegen de muur en misschien een mes op je keel achter de begonia’s. wachtend en wachtend. Je voelt je zeker in de situatie van ontrouw overspoeld door angst en wantrouwen. En je denkt dat je geen invloed hebt op de situatie. En wellicht ook je kijkt niet naar jezelf. De schuld ligt alleen buiten je. En zo is in ieder geval De begin situatie van als je hoort dat, en daarom is het ook een traumatische ervaring, als je hoort dat je partner vreemd gegaan is en je hebt echt 0,0 argwaan gehad, je leeft je eigen leven, dan kom je automatisch in die beginfase in dat slachtofferschap. En dat is ook helemaal niet slecht, dat is gewoon helemaal normaal. Daar mag je ook in zitten. Dat hoort erbij. Alleen is de vraag, hoe lang gaat dit duren?

De redder is de persoon die probeert de situatie te repareren, de ander te helpen. Vaak zonder dat dit daadwerkelijk gewenst of echt nodig is. In de dynamiek kan Ben soms in de reddersrol schieten door te proberen om Miranda gerust te stellen. Zelfs als hij dit niet alleen vanuit zijn eigen kracht doet, maar alleen maar om haar te sussen. En dan pakt hij dus ook niet zijn verantwoordelijkheid waardoor ze in die dramatriehoek blijft en ze er niet uit gaan. Dus wat ik net zei, deze rollen zijn niet statisch. Je kan met z’n tweeën voortdurend wisselen in die posities heen en weer. wat leidt uiteindelijk tot een destructief patroon, waar je allebei niet verder in komt. Zowel degene die vreemd gegaan is, komt daardoor niet verder, als degene die droog is, die komt ook niet verder. En je houdt elkaar daarin vast. Dan is natuurlijk de halve vraag. Annette, vertel me, hoe kom ik hieruit? Of hoe komt mijn partner hieruit? Ten eerste is daarin het noodzakelijk om te beseffen, om je bewust te zijn, dit helpt niet, deze communicatie zoals wij dit nu doen, de ruzies zoals wij nu hebben, we komen niet verder. Soms heb je dat niet eens in de gaten. En heb je ook de kennis niet.

Heb je nog nooit gehoord van een drama driehoek. Heb je wel gehoord van slachtofferschap, maar denk je, ja, en zo is het toch. Dit is mij aangedaan. Maar ontbreekt de kennis van, hé, maar we houden elkaar hierin vast. En ontbreekt de vraag, hoe komen we hier dan uit? Ik vind dat stukje het allerbelangrijkste om de stap te nemen van, hé, Ja, dit is nu gebeurd, we kunnen het niet veranderen. Wat is hier aan de hand? Wat speelt hier? Wat zegt het over jou? Wat zegt het over mij? En om het onderzoek aan te gaan. Voor mij is altijd, dat is denk ik heel erg persoonlijk, maar voor mij is altijd de eerste stap uit de drama driehoek, is oké, en wat is er nu bij mij geraakt? En dan kom je weer terug op wat ik in het begin zei over dat innerlijke kind. En waar is eerst ooit iets gebeurd en waar haakt dit aan? En het is echt helemaal niet zo dat, omdat ik in de materie zit, omdat ik wekelijks wel iets uitleg over de transactionele analyse, dat het mij nooit gebeurt. Helemaal niet. Ik ben vorige week, ook sinds tijden, ben ik weer helemaal hierin. Ja, in mijn perceptie onderuit gegaan en dan ben ik helemaal in mijn innerlijke pijn. Er werd iets geraakt. Wat is mijn plek? En dan komt alles boven en dan heb ik ook tijd nodig om tot rust te komen en om vanuit die drama driehoek de weg weer te vinden via het onderzoek naar de groei driehoek of de winnaars driehoek zoals die heet. En in die groei driehoek, laat ik het maar even zo noemen, want groei is misschien een rare naam, maar het is heel duidelijk waar een conflict is, waar een trauma is, is ook ongemak. En dat ongemak geeft ook weer aan, het is een kans om te groeien. Hoe ga ik hiermee om? En dan vind ik de titel groeidriehoek wel heel erg mooi, maar misschien klinkt die voor sommigen wel heel erg soft en heel erg van die grijze bolle sokken. Maar die groeidriehoek, daar vind ik heel toepasselijk van. Waar een conflict is, daar is een kans op groei. Zowel voor jezelf als voor je partner en voor jullie relatie. Dus je hebt dan, als je het beseft, we zitten in die dramadriehoek, hoe komen we hier uit? Dan ga je met de, voor jezelf, de innerlijke groei op. En dat betekent altijd, als je dat allebei doet, relationele groei. Heel ander iets.

Soms vragen mensen, ik heb het gevoel dat onze relatie ongezond is, toxisch is. Is er een way out? Dan zeg ik ja, als je daar allebei aan wil werken, dan kan je echt van een ongezonde relatie, een gezonde relatie. Dan moet je echt allebei op het ja-knopje drukken en op aan staan.

De rollen in de positieve opbouwende groeidriehoek zijn, zoals ik al net zei, de onderzoeker. De onderzoeker in plaats van de aanklager. En de onderzoeker neemt de houding aan, een nieuwsgierige houding. In plaats van om Ben te beschuldigen met haar detectivevragen, die helemaal elk detail willen weten, zou Miranda vragen kunnen stellen als, wat heb je nodig? om mij te kunnen helpen jou weer te vertrouwen.

Wat heeft ervoor gezorgd dat wij elkaar kwijt zijn geraakt? Wat is mijn aandeel hierin? Als je frank en vrij kan praten, welke behoeften en welke wensen heb je? voor onze relatie, waarin ik misschien geheel onbewust helemaal niet op gereageerd heb. Of wat zijn dingen die jij in je jeugd gemist hebt en waar je behoefte aan hebt? We hebben het nog nooit gehad over hoe veilig we gehecht zijn. Zullen we het daar eens over hebben? Wat is hierin van jou? Wat is hierin van mij? En wat is er nodig dat wij met z’n tweeën aan tafel kunnen? Kunnen we dat samen? Zoeken we daar een therapeut of een coach voor? Nou, dat zijn allemaal onderzoeksvragen die helpend kunnen zijn. En ik vind zelf altijd bij onderzoek de vier vragen van Byron Katie, vind ik ook geweldig en die helpen mij altijd enorm. Want ja, niks menselijks is mij vreemd. Er zit heel veel in je hoofd. Er zitten heel veel gedachten in je hoofd. gedachten zijn, oordelen. En we denken allemaal te kunnen vertrouwen op ons eigen brein. Alleen is dat niet zo. Het neemt ons brein door angst, door andere emoties, een loopje met ons en kunnen we ook heel erg piekeren terwijl er misschien helemaal niks aan de hand is. Maar die vier vragen van Barbie en Katie zijn, is het waar? Is het waar wat je denkt? En in eerste instantie, ik was in een situatie gezeten waarbij mijn grote liefde nog getrouwd was. Op papier, want hij was daar al behoorlijke tijd weg. En ik was ervan overtuigd dat dat huwelijk op papier, dat dat systemisch gezien helemaal niet oké was voor onze relatie. Daar had ik overigens systemisch gezien ook wel helemaal gelijk in. Dus op de vraag, is het waar, heb ik heel lang volgehouden, ja dat is waar.
Het is niet goed dat dat huwelijk nog niet afgerond is. Voor niemand niet, voor haar niet, voor mijn toenmalige grote liefde niet en voor mij niet. Echter, dan is de tweede vraag van Byron Katie, is het absoluut waar? Ik maak er dan zelf van, is het absoluut waar en wetenschappelijk bewezen, maar waar het om ging, en daar was ik een beetje zelfplezend in de eerste instantie, Het was natuurlijk niet mijn scheiding. Ik ben zelf ook gescheiden, maar dat was de scheiding van de vader van mijn kinderen en mij en daar was ik eigenaar van.
Als partner ben je natuurlijk nooit de eigenaar van een scheiding van mensen die een hele lange liefde en een hele lange relatie en een hele lange ouderschapsrelatie samen gedeeld hebben. Het was niet aan mij. Dus is het wetenschappelijk bewezen en is het absoluut waar dat Annetje Burgers alles mocht bepalen met betrekking tot die scheiding?
Nou, daar moest ik met de billen bloot en dan moest ik zeggen nee, dat is niet aan mij. En dan is de derde vraag, wie ben je met die gedachte dat het aan jou is? Ik was met die gedachte echt de allerslechtste versie van mezelf. Ik was wanhopig, ik was gefrustreerd, ik was claimend. Als hij maar één voet binnen de deur had gezet nadat hij een gesprek had gehad over de scheiding dan, overviel ik hem al dominant, kritisch, waardoor hij eigenlijk ook alleen maar in zijn voorkeurspositie vrije kind, mensen die er toch wel iets meer verstand van hebben van de transactionele analyse, die begrijpen dat we in het vrije kind, of in het heel erg rebellische, maar dan in te gehoorzaam, en hij ging er gewoon niet meer op in wat ik te vertellen had. Maar ik was echt De allerslechtste versie van mezelf. Helemaal verkrampt zat ik erin en ik reageerde dan ook vanuit krampen, vanuit sjaggrijn.
Dan is de vierde vraag, en wie ben je zonder die gedachte? Dus wie was ik op dat moment zonder de gedachte dat het aan mij was om te bepalen hoe zijn scheiding zou lopen? Nou, als je die vraag aan jezelf stelt, wie ben ik zonder die gedachte, dan is het brein wel heel erg sterk en heel goed werkend. Ik voelde het eigenlijk al langs mijn schouders van me af glijden, zodat ik weer richting de leukste versie van mezelf kon en weer alle ruimte had om te vragen, hé, maar hoe is het eigenlijk met jou? Hoe heb je dit ervaren? Dat is een kenteling geweest in die relatie, waardoor hij uiteindelijk na enige jaren zijn scheiding kon regelen en geregeld heeft. Dus dat heb je te onderzoeken bij jezelf. Wat zijn mijn gedachten? Is dit aan mij?

Je bent niet elkaars bezit in de relatie. En daarom vind ik het heel erg mooi om vanuit de onderzoeker uit die drama driehoek te stappen. Wat is er van mij? Wat is van de ander? Wat heb ik te doen voor mezelf hierin? Hoe kan ik de regie pakken? Wat is mijn cirkel van invloed? Welke keuzes heb ik? En hoe wil ik mijn leven leiden? Wat zijn mijn kernwaarden? En waar komt mijn liefde vandaan? Alles wat er in je hoofd zit, en daar zal ik het met Willem Glaudemans en ook met iemand die een waanzinnig mooi boekje geschreven heeft, Marion van Diemen. de relatie voorbij het ego, ook nog over hebben. Alles wat je denkt komt allemaal voort vanuit het ego. En dat zit in je hoofd. En de plek van je hart zit ook op een andere plek en je hart zit niet in je hoofd.
Dus vanuit je hart komt de liefde en vanuit je liefde Is er vrede en is, zoals Willem het zou zeggen, het goddelijke, maar ik denk dan altijd van het liefdelijke, de liefde. En vanuit liefde kan je veel meer bereiken dan al die oordelen die er zitten en je moet dit en je moet dat. Het oordeel van de hele maatschappij is natuurlijk, ook als je partner vreemd is gegaan, zet hem of haar buiten de deur. Want dat is geen goed verhaal. Maar luister eerst naar het verhaal om echt te proberen te begrijpen wat dat verhaal betekent.

Nou, heel lang verhaal, maar ik vind echt die onderzoeker, die onderzoekspositie superbelangrijk. En de anderen zijn ook heel erg belangrijk overigens, maar dit is voor mij de way out of de drama driehoek. De andere positie, de bewaker. De bewaker vervangt het slachtoffer en de rol van de slachtoffer. Als bewaker stel je gezonde grenzen. De vraag is wel, wat is nou precies een grens? Maar dan zorg je voor jezelf zonder je hulpeloos te voelen. Miranda kan bijvoorbeeld aangeven, ik merk dat ik onrustig word als je later thuis komt. Het zou helpend zijn, het zou heel erg mij helpen als je me even belt of als je een appje stuurt en even uitlegt wat er aan de hand is. Dat is een manier om verantwoordelijkheid te nemen voor haar eigen gevoelens zonder haar kracht weg te geven. En in sommige situaties worden er ook wel dingen gevraagd die een beetje moeilijk zijn voor degene die vreemd gegaan is.

Dus dan kan het zijn van ja, ik vind het zo lastig dat mobiel, mag ik even met je meekijken? Nou, het is dan wel goed om de afspraak te maken om te beseffen dat degene die bedrogen is echt niet je hele leven lang met je mee wil kijken in je mobiel. Maar dat dat wel helpend kan zijn. om het vertrouwen weer een eerste stap te maken, om het vertrouwen te herstellen überhaupt, dat je mobiel wil geven, dat je daarin verantwoordelijkheid neemt en dat je daarmee ook zegt, ik snap dat wij dit samen moeten doen. Dus als bewaker stel je grenzen en krijg je daardoor weer je eigen kracht terug en je pakt vooral de verantwoordelijkheid om met jezelf aan de slag te gaan. En coach, ik vind coach altijd een beetje een lastige titel, want het werkt nooit als je in je relatie je partner gaat coachen en dat wordt dan ook Absoluut niet bedoeld. De coach is in plaats van de redder.

De redder die probeert de ander te fixen. Maar de coach ondersteunt de ander om de eigen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen gedrag. Ben kan bijvoorbeeld zeggen in deze situatie, ik merk dat je nog steeds heel veel wantrouwen voelt. Ik wil graag met je bespreken hoe we er samen aan kunnen werken. Maar dit kan ik niet voor je oplossen. Ik wil er wel iets voor doen, maar daar heb je ook zelf stappen te zetten. En dit stelt de verantwoordelijkheid voor de heling terug in de handen van beide partners in dit geval. En door die rollen aan te nemen in de groei driehoek kunnen zowel Ben als Miranda uit hun destructieve patronen stappen en werken aan een gezonde, opbouwende relatie, een nieuwe relatie misschien nog wel, relatie 2.0, met dezelfde partner.

De overstap van de drama driehoek naar de groei driehoek vereist zelfbewustzijn en de inzet van jullie allebei. En als je vanuit de transactionele analyse daarnaar kijkt, dan komt het erop neer dat je de focus verschuift van passieve reactieve rollen naar actieve en verantwoordelijke posities. En dit betekent dat je stopt met het geven van de macht aan de ander. Zoals al eerder, dat we dat zagen bij Miranda, die al haar energie besteedde aan het controleren, aan het beschuldigen van Ben. Je kan maar op één manier je energie besteden. En alles wat je aandacht geeft, groeit. Dus als je inzet op dat hele negatieve stuk, sommige mensen die zitten in die drama driehoek en die geven ontzettend veel energie aan de derde. Of aan een ex als je voelt er is nog liefde en die geven ontzettend veel energie aan de ex van de huidige partner. Alles wat je aandacht geeft groeit. Blijf er vooral dan lang over praten, dan weet je zeker dat dat groeit. Leid jezelf af, pak verantwoordelijkheid op, ga in je kracht staan en kijk in de situatie van na de ontrouw, kijk heel erg, oké, wat is er nou gebeurd? Probeer ik echt, echt mijn partner te begrijpen.

Hoe heeft mijn partner naar mij gekeken voordat die onthou gebeurde? Hoe zat hij of zij in de relatie? Wat kan ik daarvan leren? Mijn perceptie is natuurlijk, en misschien ken je me al een beetje, weet je wat ik waarschijnlijk ga zeggen, is die imagodialoog de ultieme vorm om in de groei driehoek met elkaar te communiceren. Je pakt de regie. Iedereen heeft een eigen aandeel. De relatie wordt daar gelijkwaardig door. En het is de beste manier om te communiceren met elkaar. Dus even terug gaan naar het stukje Miranda die al haar energie geeft aan het controleren en het beschuldigen van Ben. Dat werkt niet. In plaats daarvan zou het wel helpend en werkend zijn om te erkennen dat zij Ja, natuurlijk met een stukje co-regulatie van Ben, maar dat ze ook haar autoregulatie op aan heeft te zetten voor haar eigen heling en haar eigen welzijn. Daarbij, maar dat is echt puur een stukje van mezelf, ik denk altijd natuurlijk iedereen heeft recht op zijn verdriet en ik heb ook echt in mijn leven een hoop verdriet gehad, zeker in in de driehoek van vreemdgaan, van affaires en van overspel.

Dus iedereen heeft recht op een eigen stukje verdriet, maar je bent verantwoordelijk voor je eigen heling en ik vind daarin dat even huilen mag. Maar ik vind een man die naast mij heel erg aan het huilen is en heel erg in die drama driehoek zit, vind ik ook echt niet zo aantrekkelijk. Ik vind het veel aantrekkelijker en heel confronterend als iemand dan opstaat, grenzen stelt, voor zichzelf opkomt en zegt, ja maar Annetje Burgers, zo zijn we niet getrouwd. Nu gaan we even de rol van man en vrouw goed bespreken en wat is hier aan de hand en hoe gaan we voorkomen dat dit nog een keer gebeurt. En soms gebeurt het ook wel eens dat iemand dan opstaat en zegt van nou, we gaan even tijdelijk uit elkaar als degene die bedrogen is.

Ga jij maar nadenken wat je doet en als jij voor mij kiest dan gaan we zo en zo aan de slag, dan gaan we in therapie, dan gaan we dit doen, dan gaan we dat doen. Dat maakt voor mij iemand altijd aantrekkelijker, los van het feit dat Allereerste gevoelens van verdriet en van machteloosheid er zeker mogen zijn. De goede driehoek gaat ook op voor Ben. In plaats van om te proberen Miranda te sussen of te redden, moet hij vooral ook verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen aandeel in het herstel van vertrouwen, zonder te vervallen in schuldgevoel of de rol van de redder. En dan herhaal ik, en ik herhaal het ontzettend vaak, omdat het gewoon een must is om het te weten. Als degene die vreemd gegaan is, bepaal jij de kwaliteit van het herstel door te nemen verantwoordelijkheid.

Degene die bedrogen is, die bepaalt het tempo van het herstel. Dus je bent ontzettend bepalend als degene die vreemd gegaan is, op het herstel. En dat besef je niet altijd, maar als je meegaat in het stukje van de drama driehoek, als je daar zelf ook te lang blijft zitten, als je niet die verantwoordelijkheid neemt, Dan trek je daar eigenlijk ook je partner heel erg mee om in die drama driehoek te blijven. Stap je jij daaruit, neem je verantwoordelijkheid, dan kan je ook je partner daarin meenemen. Enkele praktische stappen die Ben en Miranda en jij als luisteraar zou kunnen nemen om vanuit de drama driehoek naar de groei driehoek te gaan bewegen is, wat ik net al zei, het herkennen en benoemen van de rollen.

Begin met het identificeren van welke rol jij momenteel het meeste aanneemt in deze situatie. Het kan helpen om je bewust te worden van destructieve patronen. Let op je taalgebruik. Verander beschuldigende uitspraak van jij doet altijd of jij doet nooit in open vragen of ik uitspraken, ik boodschappen. Ik voel me onzeker als dit gebeurt. En hoe is het voor jou als ik? Drie, stel gezonde grenzen. Wees duidelijk over wat je nodig hebt en wat je grenzen zijn, zonder de ander te beschuldigen of verantwoordelijk te maken voor jouw eigen emoties. ondersteun in plaats van te redden. Als je ziet dat je partner worstelt, zeker als je ziet dat je partner, en dan is je partner degene die jij bedrogen hebt, als die worstelt, Vraag hoe je het beste kan ondersteunen. Het belangrijkste daarin, geef je partner het gevoel dat je dit samen doet. Laat iemand niet bungelen en worstelen met zijn of haar verdriet, maar laat zien, laat voelen, in daad, niet alleen in woorden, maar je bent wat je zegt en je zegt wat je bent. En dan moedigt dit wederzijdse verantwoordelijkheid aan.

En de zorg voor zelfzorg. Blijf je bewust van je eigen behoefte en zorg ervoor dat je niet opgaat in het proberen te veranderen van de ander. Allemaal Ja, energie die verspeelt. Je kan je energie maar aan één ding tegelijk besteden en dat is het beste om goed voor jezelf te zorgen. Ga even alleen op vakantie. Ga eruit. Zoek mensen op waar je energie van krijgt. Blijf naar die sportschool gaan. Ga er echt doorheen. Zoek een goede therapeute. nog verder doorheen en heb je medicijnen nodig, doe het. Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen gezondheid, ten alle tijden in de relatie.

Leg dat niet bij je partner neer, door jou voel ik me zo, jij bent hier de schuld van. Elke keer als je dat terug gaat geven, dan raak je ook de volledige verantwoordelijkheid voor jouw eigen gestel. Kwijt. Het is het lot. Het is gebeurd. Het verdient absoluut niet de schoonheidsprijs. Het is een relatiecrisis. Je loopt hier een trauma op. Het is. Maar hoe ga je daarmee om? Hoe kan je hierdoor groeien in je eigen ontwikkeling? Want ik ben ervan overtuigd dat als je dit oppakt, dan kan je ervan leren, dan kan je ervan groeien en het zijn van die levenslessen waar je niet voor intekent als iemand vraagt, goh, wat heb je nog op je bucketlist staan? Absoluut niet. En zo zijn er bij mij ook al diverse levenslessen voorbijgekomen waar ik nooit op zou intekenen voor een cursus, niet als die gratis was. Maar het zijn de levenslessen en blijkbaar heb ik ze te leren. En maakt het me een rijper en ook een rijker mens. Werk samen aan het herstel.

Bespreek samen hoe jullie verder kunnen en komen, zonder elkaar vast te pinnen in die oude rollen van slachtoffer, aanklager en redder. En als het gebeurt, signaleer. Spreek iets af van hey, time-out. We zitten er weer in. Hoe komen we hier uit? Overweeg bijvoorbeeld om gezamenlijke therapie, want net als hij, of coaching, om nieuwe communicatiepatronen te leren. En dan zeg ik, zoek een imagodialoog, therapeut of coach op. Ik ga naar de afronding toe. In deze podcast hebben we gekeken naar de destructieve patronen die kunnen ontstaan, en niet altijd ontstaan, maar kunnen ontstaan in jouw relatie naar ontrouw. Met de focus op de drama driehoek en hoe je die kan omzetten naar de groei driehoek. Ik heb een kleine casus gegeven over Ben en Miranda en hoe dat ons kan leren dat het blijven hangen in de slachtofferrol niet alleen destructief is voor de relatie, maar ook voor je eigen persoonlijke groei.

Het is een one way street naar stagnatie. Het is essentieel om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen heling. Dat is cruciaal. En om samen te werken met je partner aan een gezonde relatie waarin jullie allebei in je kracht komen te staan. Het is ook HET moment. Ja, ontrouw is een signaal dat er iets is en dat er nog iets te doen is in het leven van in ieder geval je partner die vreemd gegaan is. en ook in het leven van jou als je partner vreemd gegaan is. Er komt iets op jullie pad en het kan ontzettend veel ingrediënten geven om te groeien en om een nieuwe relatie te starten met elkaar.

En, ik herhaal nog maar een keer, ik vind dat de relatie eerst, als er grenzen dus danig zijn overschreden, dat de een vreemd gegaan is, of dat voor langere tijd is, dan is dat nog wel heftiger zo. Die relatie die moet stoppen en je hebt met elkaar een nieuwe relatie te starten en daar zit een ritueel tussen. Want anders blijft iets, ja dan blijf je in diezelfde relatie zitten, maar dan Dan heb je er niet echt een punt achter gezet en dan ben je ook echt niet opnieuw gestart. Het oude boek kan dicht. Dat wil niet zeggen dat je alles hoeft te vergeten, helemaal niet. Er gaat een nieuw boek open met nieuwe afspraken. Je bent teruggegaan naar de tekentafel. Je hebt aangekeken wat jullie behoeftes zijn. Je zit in een andere levensfase dan in het begin van de relatie. En ja, hoe is dat dan uiteindelijk? Hoe kan je daarnaar de tekentafel een mooi ontwerp maken zodat je een relatievisie kan maken voor de komende tijd. En die relatievisie is niet van nu tot aan je dood. Nee, dat is gewoon een bepaalde periode.

Dank je wel weer voor het luisteren van deze aflevering. Vergeet niet om je te abonneren op deze podcast als je in deze situatie zit. Tot zolang het duurt en dat ik je kan helpen met mijn podcast. Mocht je… Ik heb namelijk voor mijn cliënten een uitleg gemaakt, een hele tijd geleden, over de transactionele analyse. Mocht je daar de link voor willen hebben, Stuur dan een mail naar info at youtocoaching, J-U-T-T-U en coaching.nl en stel me de vraag naar aanleiding van deze podcast. Annette, kun je me de link geven voor een wat uitgebreidere uitleg nog voor de trans-actionele analyse en de drama driehoek. Dan krijg je die van mij cadeau. Dankjewel voor het luisteren. Volgende week vrijdagochtend release ik weer een nieuwe podcast. Mocht je een vraag hebben, stel hem dan en stuur hem ook naar info.youtubecoaching.nl. Kijk naar mijn website wat ik voor jou kan betekenen en stel je vraag. Nogmaals, dankjewel voor het luisteren.